Никос Белояннис
Көкседі ол бостандықты,
Сол үшін шығарды үкім дарға асуға.
Өмірден тапты адал достар мықты
Сол үшін шығарды үкім дарға асуға.
Күнді сүйді
Сол үшін шығарды үкім дарға асуға.
Гүлді сүйді
Сол үшін шығарды үкім дарға асуға.
Азулы тордай
Қазулы ордай
Қабырғасы
Адам сүйегінен қаланған
Қашты ол концлагерь азабынан.
Сол үшін шығарды үкім дарға асуға.
Болды ол жазалы жан.
Өмірі келеді ол дарға асылып,
Қылмыскер боп туысынан
Қарайды алға асығып.
Үмітінің көгершінін
Шығармай уысынан.
Бірақ бүл ақырғы түн —
Соңғы демі.
Отыз жыл омырауда соққан жүрек
Қызыл көзді құзғынның болды жемі.
Көрмесін деп
Қараң-құра
Иммитостың тауына алып келіп,
Жау атқалы тұр
Қараңғыда
Машинаның фарынан жарық беріп.
Жоқ ешбір қауіп-қатер хабарында,
Афина жатыр ұйықтап таң алдында.
Жатыр ұйықтап
Қара түн қанатындай
Дауылдан дүрілдейді
Дала тынбай.
Түйдектеп сөз қамшысын үйіреді
Әрине жарақсызға
Жауы — батыр,
Көріп сол сойқанды сүм дүниені
Қалайша Иммитостың тауы жатыр?
Жиырма төрт винтовка
Тік көтерілді
Жан алуға
Жиырма төрт винтовка
Тік көтерілді
Төрт адам тек іліккен қарауылға.
Алда тұр Белояннис
Ақ көйлегі ағараңдап.
Жалынды атылды сөз
Жанғандай жүрегінде таң алаулап:
— Аз емес Грецияда мола саны,
Солар өз рухымен
Кейінгі күрескерге жол ашады.
Жасасын Элладаның еркіндігі,
Жасасын Элладаның болашағы!—
Белояннис сөздерін ала қашып,
Соқты дауыл нөсермен араласып.
Жиырма төрт оқ
Жиырма төрт винтовканың тұр ұшында.
Төрт өмір,
Төрт жүрек,
Жанған көздер,
Арман сөздер
Ажалдың уысында.
Жиырма төрт винтовканың ауызында —
Оқ құзғындай.
Жиырма төрт винтовканың ауызында —
Төрт жүрек —
Төрт жұлдыздай.
Тасалап сұмдық шіркін
Тұр сұмдықты!
Ай кетті бұлтқа батып.
Қаны сорғалаған бұл шындықты
Жүгірді жел
Жағалай жұртқа айтып.