Екі жүз тоқсан үш
Екі жүз тоқсан үш
Тарихтан таңдап алған орын жайлы,
Екі жүз тоқсан үш
Паравозға неге аттар қойылмайды?!
Цифрлар тұр
Аңыз боп ой-армандай,
Күн суретшінің қолымен боялғандай.
Паравоздың ай сүйіп маңдайынан,
Өткен жолдың қатерлі қандайынан,
Паравоздың жалыны аспанды алып,
Шұғыласынан жалаудай таң жайылған.
Екі жүз тоқсан үш
Финляндия вокзлында тұр қазір демін алып,
Петроградқа келген ол Ленинді алып.
Дүниені тартқан ол елеңдетіп,
Күткен оны планета медеу етіп,
Октябрь ғасырының кочегары
Революция отын жандырған жеделдетіп.
Ойы балқып сол оттың жалынында,
Жүзі ұқсаған жаңа таң жарығына,
Революция отын жандырған жеделдетіп.
Ойы балқып сол оттың жалынында,
Жүзі ұқсаған жаңа таң жарығына,
Революция ырғағы шамырқанған
Қуатты локомотив адымында.
Екі жүз тоқсан үш
Жаңада ұқтым,
Болды-ау, сірә басқадан бойың биік,
Әйтпесе Лениндей даналықтың
Кетпес еді кең байтақ ойы сыйып.
Екі жүз тоқсан үш
Менің ұғымыша
Жүрегің соғудан бір тынбағандай,
Сен бу атып бұрынғыша,
Дөңгелегің дүрсілдеп зырлағандай.