29.07.2021
  159


Автор: Сырбай Мәуленов

Туған жерге ода

Аспанның күлімдеген
Миллион мың көздеріндей,
Алғашқы дірілдеген
Махаббат сөздеріндей.
Шеру күйін шерткен қолбасыдай
Көктемнің үлбіреп үзілген көз жасындай.
Мың өзендер мен
Мың көлдердің бастауындай.
Ақ сәулелері құйылған
Апрель аспанындай.
Қыранның қиядағы ұясындай,
Бабаның аманат мұрасындай,
Назды дауыс нәзіктіктей,
Төтеннен жол салатын тапқырлықтай.
Жаңа жылдың жарқыраған отындай,
Ар-намыстың таразыгер сотындай.
Өсектердің өрмегіне шатылмай,
Өлеңдерін күркіреткен ақындай.
Мөлдіреген меймандос көңілдеріндей,
Ерліктей.
Өз салмаған өзі білетін жеңілденбей
Өрліктей.
О, туған жер, тәңірім,ием де сен,
Тым арзан сөз жәй ғана сүйем десем.
Құлар едім желге ұшып қу бұтақтай,
Бір өзіңе сүйенбесем.
О, туған жер, сенсің менің күн,айым,
Сыйынатын бір өзіңсің, құдайым!





Пікір жазу