500-інші поезд
Өтіп жатыр,
Өтіп жатыр
Поездардан тимейді орын қолға:
— Әне келеді,
— Міне келеді —
Деп тұрмыз,
500-інші поезды Орынборға.
— Келер, - дейміз,—
Әйтеуір жақын маңда.
Елеңдейміз,
Паровоз ақырғанда.
500-інші поезд кеп жетті ақыры,
Түн өтіп, таңда әтештер шақырғанда.
Поездарға міне алмай жолда жатқан,
Секілді ол біздерді іздеп келген,
Қарт паровоз ыңқылдап зорға тартқан
Түрі бар, вагондарды тізбектелген.
Жөнелетін болды ол түнге қарсы,
Түнде барып басталды отырысы,
Желден ықтап дызылдап жүр жолаушы.
Жолаушының ондайда жоқ тынышы.
500-інші поезда сапырылыс,
Шаңқ-шаңқ етіп шатынап жатыр ұрыс.
Бір вагонда жүз адам сығылысқан,
Біз де барып отырдық бір бұрыштан.
500-інші поезда жоқ асығыс,
Таза ауа да кем де-кем болар тыныс,
Вагон іші қараңғы, әрі суық,
Бір поезда бізбенен жолаушы қыс.
Қызыл вагон бір көштей жатыр легі,
Сезіледі соғыстың салқын лебі.
Жұрт бағдары — Ташкентке тартқан тура,
Босайтұғын тағы жоқ орын жолдан.
Қараңғыда қарамай айқай-шуға
Уф!
500-інші қозғалды-ау Орынбордан.
Жөнелткендей бізбенен түнді ілгері,
Көпке дейін қоңырау күңгірледі,
Кеткеніне, кім білсін, қуанды ма
Жолаушының құжынаған бір дүрмегі.
500-інші жүрісі өгіз аяң,
Орынбордан жоқ әлі көп ұзаған,
Разъезге тоқтады бір сағаттай
Кезек тимей алдағы поездардан.
500-інші поезда жоқ асығыс,
Бір поезда бізбенен жолаушы қыс.
Бір тақтайы вагонның қолды болған,
Жұрт көреді ол істі Орынбордан.
Қарсы алдында отырмыз жел өтінің,
Жұтып бурыл түтінін темекінің.
Доңғалақтар зыңылдап жырлайды әнші,
Қараңғы түн вагонды басты иықтан,
Безілдеген жалғыз бір сырнай даусы
Алып шықты халықты тас тұйықтан,
Сырнайшының шықты үні ыршып аттай,
Қараңғыда жарқ еткен бір шырақтай.-—