28.07.2021
  157


Автор: Сырбай Мәуленов

Ақын өлімі

Қара көйлек көк киіп,
Қараңғы тартты ашық күн.
Құлады ақын оқ тиіп,
Етегінде Машуктың.
Аяды жауын тура атпай
Ақ болып жаны өлсе құл.
Жығылды бүгін тіл қатпай,
Дүниеге кеше берсе тіл.
Орман-тау қайда баяғы,
Алдында көздің жоқ түк те.
Үзілді өмірбаяны
Қойып бір өтті оқ нүкте.
Табиғат жоқтап жыршысын,
Қабағын түйді тұнжырап.
Найзағай тіліп бұлт ішін,
Күңіреніп тұрды күн жылап.





Пікір жазу