28.07.2021
  186


Автор: Сырбай Мәуленов

Ілияс

Күйшінің күй тартқанда мұрагері,
Даланың қалған ұйып құба белі.
Жұлдыздай со бір кезде жүйткіп өткен
Қазақтың өлеңінің Құлагері.
Пай, пай, пай, неткен өлең гүрілдеген,
Безілдеп сырлы шектер дірілдеген.
Құздардан құламалы қиқу салып,
Дауысы дауыл болып дүрілдеген.
Өлеңі тербеп өлке құм қиырын,
Қиялы шарпып өткен, шың биігін.
Сапырған Жетісудан сабаз ақын,
Тебіреніп теңіз ойдың тұңғиығын.
Желпініп жаңа ғана жаны күліп,
Өлеңді қара терге малындырып.
Ілияс жетті-ау бүгін ортамызға,
Көп жылдар көзге түспей сағындырып.
Сыр айтып Жетісудың тастарына,
Аңыз ғып Аршалыны дастанына.
Ілияс өзі бүгін қарсы алғандай,
Біздерді Арқарлының асқарында.





Пікір жазу