Екі аттаныс
1
Жаркөлен мен аттандым,
Жаутаң қағып жас гүлге.
Көз жасымен қарттардың,
Қап-қараңғы тас түнде.
Туған дала, туған көл
Қалды ішінен тынғандай.
Ере берді шулап жел
Эшелоннан бір қалмай.
Найзағай боп түсуге
Кеттім бұлттай түнеріп.
Жүрдім майдан ішінде
Мың тіріліп, мың өліп.
Алған ұрлап ұйқымды,
Алған ұрлап күлкімді.
От қамшылап оқ мінген
Көрдім ажал шіркінді.
Жерден, көлден, аспаннан
Соқты жауды ел күнде.
Берлинде алғаш басталған
Бітті соғыс Берлинде.
Талай қимас жолдасым,
Қалды ұйықтап қабырда.
Күлкі аралас көз жасын,
Алып қайттық ауылға.
2
Алматыдан аттандың
Армияға Жеңісім.
Достарыма мақтандым
Бақыттай бұл мен үшін.
Аспан ашық айлы түн,
Вокзалда тұр состав.
Жоқ баяғы қайғы-мұң
Шырқалады жыр асқақ.
Қалжың сөзбен астарлы
Алыс жолға ұзатып.
Жаңа жауған жас қарды
Лақтырады қыз атып.
Алғаш оны көруім
Өскен елік ол құзда.
Мүмкін менің келінім
Болашақта сол қыз ба?
Шекара алда тұр тосып,
Ұзатып сап тұр елің.
Сақта еліңмен бір қосып,
Со бір қыздың жүрегін.