27.07.2021
  237


Автор: Сырбай Мәуленов

Қайыңды

Сен туралы дерек жоқ,
Баяндайтын жайыңды.
Жалғыз қайың себеп боп,
Атандың ба Қайыңды!
Көрінсең де шап-шағын,
Көздеріне басқаның.
Мінгенсін тартып ат жалын
Ыстықсың бейне жас шағым.
Төбемде тұнып аспаның,
Төменде күліп жас талың.
Сөйлесем бірге жаңғырған,
Сырласым болып тастарың.
Мен де ол кезде жалқы едім,
Жан серігін іздеген.
Сен де ол кезде жалқы едің,
Айтқан жалғыз түзде өлең.
Бүгін білсем жайыңды,
Бұрынғыдан бөлексің.
Сен де мендей қайыңды,
Ұялы бір терексің.





Пікір жазу