Дүние әлі жас шағында
Ойнасын бұлт аспанында,
Жатсын қар тау асқарында.
Кеше ғана жаралғандай,
Дүние әлі жас шағында.
Көкте күннің қызуы артып,
Атыраптан желдер есіп,
Қыраттарда қызыл барқыт
Бара жатыр гүлдер көшіп.
Орман-қыздар билеп, ойнап,
Алматының бақтарында.
Бұлақ-бұлбұл гулеп, сайрап,
Тіл қатады ақтарыла.
Жас баланың жүрегіндей,
Жапырақтың дірілдері.
Өзен тасып тұр өмірдей,
Барады ағып күн ілгері.
Көгілдірлі көлге төніп,
Ұясына күн асығар.
Ай жүзеді дөңгеленіп,
Оның да өз шаруасы бар.
Бәрі тыныш төңіректің,
Тыныштық — өлең-өмір досы.
Асқарына көкжиектің,
Көтерілер көңіл хошы.
Жаным талай жараланды,
Соғыс ізі қолда қалған.
Сақтаймын мен балаларды,
Дауылдар мен борандардан.
Ойнасын бұлт аспанында,
Жатсын қар тау асқарында.
Кеше ғана жаралғандай,
Дүние әлі жас шағында.
* * *
Ақ көбікке оранып,
Ала толқын ақты су.
Өсті содан нәр алып,
Аппақ қайың — ақ сұлу.
Өзен күліп аққандай
Өз қызына қуанып,
Жас қайыңдар жатқандай
Жапырласа су алып.
* * *
Кешікті деп күнім не ғып,
Көзім болар алақандай.
Жүрек, шіркін, діріл қағып,
Тулар жетім балапандай.
Кездескенде балқып жаным,
Қарай берем көздеріңе.
Ауызымнан шалқып жалын
Булығамын өз деміме.
Жанап кетсең күйдірердей
Менің үшін өртің қауіп.
Салдың басқа күйді нендей,
Қойдың қалай еркімді алып.