26.07.2021
  133


Автор: Сырбай Мәуленов

Тау өзендері

Тастан тасқа секіріп,
Ақ жалын болып атылған.
Айқай-шумен өкіріп,
Толқынды қағып сапырған.
Ой салып сырын ұққанға,
Табиғат жырын тыңдатқан.
Бұрқанған долы бұлттарға
Ысқырып жел боп тіл қатқан.
Ашуланып ақса да,
Қаһарлы таудан бас алып.
Жеткенде ойға — бақшаға,
Желкілдер гүл боп жасарып.





Пікір жазу