26.07.2021
  198


Автор: Сырбай Мәуленов

Бидай моншақтары

Машинаның оттары шалқып ұдай,
Арай шашқан прожектор жарқылындай,
Тулайды егін Қостанай даласында
Жарына ұрған Тобылдың толқынындай.
Саласындай саусақтың самсап бәрі,
Тербеледі бидайдың моншақтары.
Кең далада керемет күй күркіреп,
Қырмандарға құйылған жол соқпағы.
Қызыл керуен ағылған жол бойында,
Дала толған дүбірлі комбайнға.
Тер маржаны жаңбырдай мөлдірейді,
Күн қарыған диқанның маңдайында.
Отты күнгі Отанның солдатындай,
Барады ерлер аршындап алға тынбай.
Арттарында қалады қырман таулар —
Сапырылған сағыммен сары алтындай.
Атақтары аспандап ел көгіне,
Қуантты олар ересен еңбегіне.
Жер жұлдыздай гүлдерін тағып жатыр
Өңін қайта өзгерткен ерлеріне.





Пікір жазу