Аманкелді колхозында
Шаңқай түсте мөп-мөлдір,
Шар айнадай су беті.
Сонда жатыр көгілдір
Көк аспанның суреті.
Жаңа жарған бүршігін
Өзен бойы тал ылғи.
Жарға тірей тұмсығын
Қабақта тұр қалың үй.
Көкала егін, кең алқап
Толқын болып көшкендей.
Баурайда мал қаптап
Бара жатыр төске өрлей.
Толы алаңы гүлдерге
Күмбезді үй көк шатыр.
Тартқан Аманкелдіге
Сонда оқиды көп батыр.
Жайқалады ырғалып
Колхозды ауыл баулары.
Жұлдыз болып тұр жанып
Аманкелді арманы.
1950
* * *
Білмеймін аты-жөніңді,
Көрдім сені бір рет.
Толқытып жас көңілді,
Өттің жанап күлімдеп.
Содан бері сенімен
Кездесуге асығам.
Қиялданып өтемін
Күнде үйіңнің қасынан.
Шалынады көлеңкең,
Түскен жібек пердеге.
Қақпа алдынан жарқ етіп,
Қарсы алмайсың сен неге?
1950
* * *
Жайықтың арғы жағында
Жағалай жанған электр.
Жарығын құйып бағына,
Жайнатып нұрға бөлеп тұр.
Күңгірт тартты бір кезде
Кетті ме бір сым қиылып.
Жарқ етті жарық лезде,
Қайтадан сәуле құйылып.
Саусағынан сан сәуле
Самаладай таралған.
Келеді түсіп жас жігіт
Мұнара бойлы бағаннан.
1950