26.07.2021
  122


Автор: Сырбай Мәуленов

Еділден өткенде

Рауандап таң да атты,
Мен Еділден өткенімде.
Тұрды алдымда бір салт атты,
Қолын созып көкте күнге.
Қиялымен көкті кезген
Кең дүниені орағандай.
Оның өткір көздерінен,
Шашырап от тарағандай.
Ширатылған қара мұрты,
Қанатындай қыран құстың.
Қан майданғы жүзі айбарлы,
Жалтылдаған ақ қылыштың.
Күлімсіреп күншығыс жақ,
Келеді атып таңғажайып.
Таңды қарсыап бізбен бірге,
Ат үстінде тұр Чапаев.
1949





Пікір жазу