26.07.2021
  230


Автор: Сәкен Иманасов

Құмырсқа бел, қаз омырау

Құмырсқа бел, қаз омырау,
Аққу мойын, алма бет қыз,
Жарқылдаған жаз едің-ау
Жана жаздап қалған ек біз.
Көз алдымда жайнап тұрған
Қызықтырып бар бітімің.
Әншейінде сайрап тұрған,
Байланды да қалды тілім.
Ұқсап аққу қанатына
Жарқылдап қап ақ білегің,
Көздің жауын ала тура
Татпай кеткен тәттім едің.
Солқылдаған тал мүсінге,
Таңырқаумен тоқтап еді.
Қаншама сыр қалды ішімде,
Түсіндің бе, жоқ па мені?!

1997 ж.





Пікір жазу