Сынады мені
Сынынан өтіп уақыттың,
сынынан өтіп Бақыттың,
тірліктің ащы-тұщысын,
бір кісідей-ақ татыппын.
Қаз басып, қашан, тұрғанша,
сынады мені жыр қанша.
Таяқ та жедім тағдырдан,
басы байлаулы құлдарша.
Құрбым да мені сынаған,
құрдым да мені сынаған,
Тәңірі басқа салғанға
көнбейтін бе еді бұл адам!
Ғашықтарым да сынады,
пасықтарыңда сынады.
пысқырмай өтіп қасынан
жасытқаным да сынады.
Алтын да мені сынады,
даңқың да мені сынады.
Қайратты жан ба,
жоқ па деп,
халқым да мені сынады.
Салмай-ақ терең зынданға
сынап келеді сұмдар да.
Көзімнен аққан ащы жас,
өзімнен туған ұлдар да.
Тірліктің темір қақпаны
қапымды қашан таппады.
Алқымнан алған тағдыр ит
айырылмай келе жатқаны!
Жаныма жапа шектірген,
қабырғамды да сөктірген.
қыл көпір сынды қаншама
өткелдерден өттім мен.
Тұрғанда қызып көкте күн,
көресім әлі көп менің.
пенделік жасап әйтеуір,
абыройымды төкпедім.
Біреулер мұны бөсті дер,
біреулер үні өшті дер,—
бәріне төтеп берген деп,
бір күні бәрін естір ел!