Осылар немді менің қызғанады
Осылар немді менің қызғанады,
сырт беріп, сұс көрсетіп, сызданады,
бірі жүр ала көзбен ата қарап,
арылмай қабағына ызғар әлі.
Бәріне бала жастан белгілі едім,
кім білсін, күндейтінін немді менің.
жазығым жоқтығына
көпті мына,
апыр-ау, қалай ғана сендіремін!
Орынсыз ораздымен егестім бе,
жоқ еді залалым да көп ешкімге,
ешкімнің алдын орап, ақысын жеп,
бақталас болып көрген емеспін де.
Келемін өздеріңнен ірге бөлмей,
не жаздым осыларға күндегендей.
жарқылдап жүргенің де ұнамайды,
өздері қарқылдап бір күлмегендей.
Жусаған жылқым да жоқ жықпылдарда,
жақсымен жағаласып шықтым ба алға,
болмаса арқа сүйеп әдетгенген,
айбарлы ағайыннан мықтым бар ма?
Қағытып қарап жүрмей, бірі мені,
ендеше неге бәрі бүлінеді?
Ұсағы іштегісін сездірмеген,
болады көзге ілмеген "ірілері".
Арылмай қабағынан ызғар әлі,
апыр-ау, неге бәрі сызданады?
Ешкімге табынбай да,жағынбай да
жер басып жүргенім бе қызғанары?!