Қалса қарыз өтелмей
Қалса қарыз өтелмей,
қарғамас па ел кейін,—
бүгін өле кетердей,
күңірене бермейін.
Құдай қуат берсе енді,
жырды қойып жылауық,
бетегедей еңсемді
көтерейін бірауық.
Тұншықтырып үнімді,
тұсап келе жатқан кім?
Сыры қайда бұрынғы
сыбдыр қаққан бақтардың?
Басылмады бір даң-дүң,
тасынбады мерейім,
Жылтыраған жылғамның
кім бітеген көмейін?
Бақ,-
дәреже — бәрі үркіп,
келмесе де құр қалғым,
жан-жағымды тарылтып,
қолды байлап тұрған кім?
Қызықтырып қойды арман,
жеттім қанша,
жетілдім,—
Секірмедім тойғаннан,
тоңғандықтан секірдім.
Болды қайғым атқа жүк,
айтпағаным ұят-ты,
Көңілім де қатты азып
бара жатқан сияқты.
Емешегі үзілер
ешкімді іздеп таппадым.
Қандай ғана қызық ел —
қарап жүріп,
жақпадым.
Содан шығар
жылауық
болып алса өлеңім,
еңсемді де бірауық
көтере алмай келемін.
Еңбегім де өтелмей,
сөз суырып тереңнен,
бүгін өле кетердей,
күңірене берем мен!