22.07.2021
  135


Автор: Сәкен Иманасов

Байтақ елім

Киелі қасиетін сезе біле,
Ынтыға түстім қанша өз еліме.
Орғыған –
Омырауын орай ағып –
Айналып кеткім де кеп өзеніне.
Соны ойлап...
Түндерімде жыр түлеткен,
Көз алмай қараймын да бұлтына өктем...
Күбірлеп оянамын:
«Осынау ел
Есен-сау болса!» – дейтін бір тілекпен.
Жорымай жеке басым мұны ырымға,
Тәубе айтып тұрам мынау ұлы қырға.
Осы қыр – жалықтырмас жұлдызды әлем,
Осы қыр – табан тірер тұғырым да.
Жаралған кемеңгерлік, кемелдікке
Кеңдігі бар-ау дүние сенерлік те!
Осы елдің ұлымын деп ойлағанда,
Көңілің көнбейді екен төмендікке!
Демеймін сұңқарымын,
Тұлпарымын.
Артынан айта жатар жұрт анығын.
Туған жер,
Сені жерге қаратпас тек,
Өзіңе осыншалық іңкәр ұлың!





Пікір жазу