Абай
Қара өлеңді Абайымнан бастайын,
Ескен желдей баяулатып саспайын.
Азат елдің алдаспаны жастарға,
Өлмейтұғын өсиетін тастайын.
Бүгінгі жас Абайды біле ме екен?
Әлде кім деп, бетіме күле ме екен?
«Абай жолын» оқымай жүрген пенде,
«Қазақ» деген киелі атқа ие ме екен.
Қазағымның амандығын сан сұраған Абайым,
Қара сөзден дестел етіп ән құраған Абайым
Оразбайдың шоқпарынан опық жеп,
От жүрегі қан жылаған Абайым.
Бүгінгі күн бәсекелес, бірін-бірі көрмейтін,
Бәрі де мас айдақтауға ермейтін.
Болашақтың бақыт құсын таппай жүр,
Абайдай данышпан жоқ қол сермейтін.
Құйқылжытқан өнерін шартарапқа,
Өрнектерді өлеңін сап параққа.
Біздер үшін не істемеді түнделеп,
Осыларды ескеріп сол сарапқа.
Шыр айнып шырмалып шырақ таппай,
Жарым түнді жамылып ұйықтап жатпай.
Қолға қалам ұстанып өлең жазып,
Біз, жастардың парағын бір рет жаппай.