21.07.2021
  173

Автор: Бернияз Күлеев

Мен саған жат қыр баласы

Мен саған жат қыр баласы,
Қырда тудым, қырда өстім.
Таулы, тасты айналасы,
Көлде жүздім, су кештім.
Ыңды - зыңды үлкен қала,
Маған теріс, маған жат,
Алдарқатқан жалғыз ғана
Жас періште көңілі шат.
Тек сол ғана жұбанышым,
Соған бола күн өтті.
Ойды билеп алды күшім,
Отсыз өртеп жүректі.


  бала қыр Бернияз Күлеев Бернияз Күлеев шығармашылығы Бернияз Күлеев өлеңдері

Қарап көріңіз 👇

  Неге? ᐈ
  А, дариға - ай ᐈ
  Ажал (А.С.Пушкиннен) ᐈ
  Ақын ᐈ
  Ақталу ᐈ


Пікір жазу