13.06.2021
  158


Автор: Мұрат Бекей

ҚАРТ

Бұл тағдырдың түсінбейсің ісін кей,
Қабақ қалай тұра алады ісінбей?
Таң алдында көрген түсі қартыңның
Албастының түсіндей.

Алдындағы қалады асы ішілмей,
Аңырады адамдарға түсінбей.
Қайшылықтан миы ашиды,
Күбіде
Қалып кеткен қатық сынды пісілмей.

Кім қақсайды,
Көпті көрген қақсамай?!
Төзімдердің белгісіндей ақ самай.
Қақсағаны кімге дəрі,
Сөздері
Құнсызданған ақшадай.

Не біледі мына өркен өрімдей,
Жапырағы тұрған гүлдей төгілмей.
Ой қажайды...
Аштан өлген сараңның
Қазылуы қиын болған көріндей.





Пікір жазу