ТЕҢІЗ СЫЙЫ
Күрсінбейді,
Балтық бүгін күледі,
Жырға толып шалқар теңіз —
Жүрегі...
Жағажайда
Демалушы жұртшылық
Ертелі-кеш серуендеп жүреді.
Күрсінбейді,
Балтық бүгін шалқиды,
Күн мінезі — құбылмалы,
Әр қилы.
Келіп жатқан қонағына қаншама,
Көрсетеді ықыласпен бар сыйды.
Теңіз суын алдыңа әкеп тосады,
Толқындарын сазды әуенге қосады.
Кейде еркелей
Сипап өтіп жағаны,
Сыңғыр қағып,
Жалт бұрыла қашады.
Теңіз түні қашан-дағы шырайлы,
Теңіз күші —
Кімді болсын сынайды.
Жатқанда ол дауыл құшып,
Теңселіп,
Оған дәйім батыл жандар ұнайды,
Толқын оның аяғына құлайды.
Көз ілеспейді,
Толқын қандай тез еді,
Жамырай кеп
Жағалауды кезеді.
Жүректіні еш нәрседен қайтпайтын
Жүзінен-ақ бұлжытпастан сезеді.
Жатады ол күштіңе де бас ұрмай,
Жатады ол бар мінезін —
Жасырмай...
Қаталдығы
Қағып түсер қылыштай,
Жадыраса —
Аңсап құшқан досыңдай,
Теңіз жаны осындай!
Тілейді ол,
Кімге болсын шаттықты,
Теңіз күйі —
Кейде қатал,
Жат тіпті...
Толқынымен жуып-шайып жүріп-ақ
Керек етер
Қас қағымда сақтықты!..