13.06.2021
  181


Автор: Марфуға Айтқожина

ПРИКАМЬЕ

Прикамье —


Көнелердің көзіндей,


Көреді ол бар ұлтты да өзіндей.


Көпті кешкен абзал жаны алаңдап,


Ақ танды да атырады көз ілмей...


Прикамье —


Көрген өмір жоқтығын,


Бүгін сенің


Биік тұр ғой,


Шоқтығың!


Байлығының көрсеткендей көптігін,


Бұлақ аунар


Домналардан от — бұрым.


Кама үстінде —


Қалғып кетіп күміс күн,


Күмбезіңнен


Жымыңдайды мың ұшқын...


Қала ішін жәрмеңкеге толтырып,


Ағылады заводтардан жұмысшың.


Әнге тұнып ырғалады орманың,


Білем,


Сенің — қайсар дейтін,


Өр жаның.


Орындалып жатыр бүгін бәрі де,


Кешегі бір жете алмаған арманың!..





Пікір жазу