24.05.2021
  214


Автор: Гүлнар Салықбай

Тоңды жаным – жапырақ...

Тоңды жаным – жапырақ,
Ағаш-тәнім аңырып тұр, ақымақ.
Күннің көзі ұйқылы –
Анда-санда ашылғанмен бақылап...

Өмір деген – үңгірлерге үңілу,
Содан кейін түңілу!

Тоңып тұрып, жылындым,
Күліп тұрып, бүліндім.
Ұрынбасқа ұрындым.
Жапырағым – жанымды қорғалап,
Қара түннің көзінен сорғалап
Келе жатқан бір өлең...





Пікір жазу