21.05.2021
  264


Автор: Қадыр Мырза Әли

Орман

Әлділері қорғанбай,
Әлсіздері ышқынған.
Тоғай түгел тұрғандай
Қуғыншы мен қашқыннан.
Жөні бөлек әр аңның
Ырылдасқан, таласқан.
Ортасында орманның
Алақандай көк аспан.
Жазғы таңы бозала —
Шыбын жанның дауасы.
Қос өкпеңді тазалап
Береді саф ауасы.
Аралап Күн әлемді,
Тек төбеңнен төнеді.
Тапталмаған кілем-мүк
Табаныңды емеді...





Пікір жазу