20.05.2021
321
АРПАЛЫС
Жүрегім, қорқытпашы дүрсіліңмен,
Онсыз да күндер өтті күрсінумен.
Мен осы қаншама рет құлап тұрдым,
Көз ашпай кедергіден кіл сүрінгем.
Өмірдің күтіп алып ағыстарын,
Келмеген өктемдерден қалыс қалғым.
Сыр тұнған көңілімнің көлеңкесін,
Тағдырым, бір өзіңе табыстадым.
Алдасын күліп тұрып ұнағандар,
Дос та жоқ, жабырқасаң шын алаңдар.
Ұға алмай дал боласың кім екенін,
Жұмбақ қой шешуі жоқ бұл адамдар.