17.05.2021
  202


Автор: Роза Сейілхан

Жүрегімді...

Жүрегімді өзіңе жұлып бергем,
Үміттерге толғанда тұнып кеудем.
Бақыт деген сағым ба, елес пе еді,
Жеткізбеді, соңынан қуып көргем.
Өзгелерден мен сені дара деп ем,
Жүрегімнен тамшылап тамады өлең.
Сезім атты шаһардан қайтарымда,
Саған да бір нала, мұң ала келем.
Сонда бәрін айтпай-ақ түсінесің,
Шоғы түсіп сезімнің ішіңе шын.
Иілмейтін басыңды иіп талай,
Еңсеңді де сан мәрте түсіресің.
Бағалайсың сол кезде бәрін де сен,
Мағынам да емессің, мәнім де сен.
Қабылдармын өзіңді жақсы адам деп,
Сондықтан да барлығын, бәрін кешем.





Пікір жазу