17.05.2021
  276


Автор: Роза Сейілхан

Сүйдің бе демен...

Сүйдің бе демен, сен мені ұнаттың ба екен,
Түспейді маған өзіңсіз шуақ, нұр көкем.
Білер ме екенсің, өзімшіл өмір өткелден,
Өтем деп қанша құлап тұрды екем.
Ешкім де оны ұқпайды, ұқтыра да алман,
Жек көріп кетем көзімді шық тұна қалған.
Мен үшін бақыт алыста, ал біреулер үшін,
Шаттыққа бөлеп көңілін тік тұрады арман.
Сағына да алмай шаршағам сағынып болғам,
Қызығы жоқтай түктің де бәрі ұмыт болған.
Бақыт құс ұшып келмей ме, бәлсіне бермей,
Бәдәуи жанның басына жаңылып қонған.
Қызғаныш емес, бұл менің нала бір өкпем,
Сауалым көп-ақ, жоқ бірақ жауабы көптен.
Сағынып жүрмін даланың самалын өпкен,
Оралсаң етті өлердей күтумен жүрмін,
Өзіңсіз тағы қол бұлғап барады көктем.





Пікір жазу