ҚЫРЫҚТАМЫН
Сұрасаң қыздың жасын қырықтамын,
Білемін, Құдай сүймес қылықтамын.
Құраумен келем әлі быт-шыт болып,
Шашылған сезімімнің сынықтарын.
Сұрасаң сұрай берші, қырықтамын.
Бұл күні бәріне де шыныққамын.
Өлеңсіз өмір сүру мүмкін емес,
Өлеңсіз тұл жетіммін бір ұққаным.
Қинаған жанымды мұң қырықтамын,
Мөлдіреп тұрмас енді тұнықтарым.
Тірліктің көргім келмей былықтарын,
Өзімді өзім ғана жылытқамын.
Осылай өтіп жатыр өмір деген,
Жармасып көз жасыма төгілді өлең.
Тірліктің әділетсіз сиқын көріп,
Бәрінен қалады екен көңіл деген.
Жас болсам елемес ем ештеңені,
Пендеге ақыл сірә, кеш келеді.
Күні өтіп бара жатса, ғұмыры өтіп,
Оны айтшы, қай ақымақ хош көреді.
Жоқ шығар тағдырыңа айла, амалың,
Бар дейсің алынбаған қай қамалым.
Құбылған дүниеге көз салғанда,
Ұлым мен қызым жайлы ойланамын.