Ойлар
Айтыңдаршы, бұл қай заман, бұл қай күн?
Күй орнына мотор үнін тыңдаймын.
Бірақ сылқып көсіледі түнгі айдын.
Айтыңдаршы, бұл қай заман, бұл қай күн!
Ракеталар шықты кенет көкке ырғып,
Содан шығар кетті өзгеріп көп тірлік.
Қара бағдар білезіктей Ай төсін,
Сипап көрген саусақтарды қайтесің!
Түн түнеріп жата алмады жәй шыдап,
Прожекторлар қиған кезде қайшылап.
Білдім, білдім алғы күнде кім барын
Қозғап көріп электрдің сымдарын.
Сол сымдардай тартылып тұр тамырлар,
Көтеріп тұр бір электр сым бәрін.
Жүз кнопка – жүз бармақтың астында,
Сымдар ұқсас күре тамыр-тасқынға...
Сенем: қолдар кнопканы тастар деп,
Сенем: қолдың ар жағында Бас бар деп.
Бір жағымда қауіп-қатер жүр бұғып,
Бір жағымда қос сәбиім тұр күліп;
Соның бәрін бір құлақпен тыңдаймын,
Айтыңдаршы, бұл қай заман, бұл қай күн!