Өзгерістер
Кеше атқан таң бүгін де атып келеді,
Кешегі аспан бүгін де үстен төнеді.
Ауыр ма еді кешегі артқан жүгім де? –
Ұмытыппын сол жүгімнің түрін де.
Кешегіден бүгін артық... болса олай
Кешегі өмір ұқсамайды бүгінге!
Қандай ғажап өзгергенім!..
Кеше түн
Балшық-көше етік киіп кешетін
Бүгін көрсең... қалай-қалай төселген!
...Осындайды күнде көріп өсем мен.
Мына бір жер кеше ғана сай еді,
Бүгін, міне, көршінің жас әйелі
Келе жатыр баспалдақпен жоғары –
Бір жұпар-леп соғады.
Кеше ғана... кеше бұл үй жоқ еді,
Бүгін ол да мың көзімен көреді
Бір шындықты – бар екенін өзінің.
Бүгінгі күн – жоқ болудың өзі мін!
Шымырлайды мұхит-аспан тереңі,
Әрбір мұржа өз түтінін өреді...
Алатаудың көне бұлтын жыртып ап,
Ала бұлақ келе жатыр бұрқырап.
Таңғы шықтан өткен ызғар табанға
Бір сергектік беріп тұрды маған да.
Осы кезде төсекте едім мен кеше,
Кешегіден ерте тұрдым ендеше.
Кешегі аппақ жазылмаған парақты,
Бүгін ақын жыр толтырып таратты…
О, Дүние!.. Бүгінгі шат тіршілік
Тұрмасын тек ертең жылап, күрсініп…