11.05.2021
173
Жаз
Ақын жырын аялап
Тербетеді, толқыды.
Кеудеде өлең ұялап,
Жазады да, оқиды.
Сондай-ақ күн қалың қып,
Жібергенде нұр құйып.
Көз ашып жер – қалыңдық,
Қарады оған жымиып.
Кезек беріп, бұл жазға
Көшті жерден қар қалмай.
Манағы аппақ қағазға
Жыр жазылып қалғандай.