Ұшады қара торғай қанат қағып
«Ұшады қара торғай қанат қағып»
Жеткенде осы ән бізге көктен талып,
Басына көк майсаның алтын сеуіп
Қалған кез сары белге күн де барып.
Кешкілік жұмыстан соң жұрт жиналып
Жаңалық, әрлі-берлі сөз қозғалып,
Алдында қызыл отау тынығу сәт,
Шарықтап шадыманды отыр халық.
Біреулер «шәу, пәлі» деп елти түсіп,
Қояды қошеметтеп желпінісіп.
Кенеттен тамылжыта құйылған ән
Көкейге қонақтауға кетті түсіп.
Қызыл отау. Радио ән самғатты,
«Анау кім басындағы, бұра қатты!»
Десіп жұрт гуілдесті, «қара торғай»
Қалықтап жұрт үстінде тұра қапты.
— Уа, жігіт, салады екен қоңырлатып!
— Бипаздап бала қаздай мамырлатып.
— Ән шіркін, бабы келсе қандай жақсы
Барады бауыр жібіп, жаным балқып!!
Жақсы әннің әуенімен тыныс алып,
Тыңдасты қаумаласып қалың халық.
Келгендей әнші жаны ел ішіне
Алыстап аңсап ұшып қанат қағып.