Ұлы сөз
Дүние болса-дағы үйлі-жанды,
Тарсынбай бір-ақ залға сыйды да алды.
Пәледен соғыс деген тазартуға
Құт мекен — әлем атты үйді мәңгі.
Ашылды зор мәжіліс — күзгі желдің
Басылды бар дыбысы. «Сөз білемнің»
Талайы сөйлеп өтті, зал толқыды
Басшысы сөз алғанда біздің елдің.
Сөйледі ол бізге таныс үніменен,
Ап-айқын бар ақиқат, шыныменен.
Онда жоқ бұлталақтау, тайғанақтау,
Етпеді есерлердің шуын елең.
Тыңдады бар зейінмен мың сан халық,
Баяғы отар деген құрсау қалып,
Өмірі өрге басып, өркендеген
Сөйледі ол өз қазағын мысалға алып.
Сөйледі қысылмастан, алқынбастан,
Тыңдады қыбыр етіп, зал тұрмастан.
Адамзат бақытының кілті жайлы
Бейне бір оқығандай алтын дастан.
Сөйледі ол елестетіп туған елін,
Ойында ойда завод, қырдағы егін,
Ойында бар әлемнің тыныштығы
Дерліктей: «Өзі сөйлеп тұр ма Елім?
Асырды ол өз елінің атақ-даңқын,
Аударып жер жүзінің махаббатын.
Ризамын, Қазақстан, мен сен үшін
Осынау ұлы сөзде аталды атың!