10.05.2021
197
![](/uploads/shorttexts/author_image/enkenkenek.png)
Күйші
Шәміл деген бір бала.
Келді-дағы килікті.
Кездескені сол ғана,
Кеудемізге күй бітті.
Әуре болдық орында
Отыра алмай,ойнақтап,
Домбырашы ол емес,
Өзіміз — деп ойлап қап.
Таланты екен жасынан,
Күйші бопты сұрапыл,
Домбырасының басынан
От жарқылдап тұратын.