10.05.2021
  228


Автор: Ғафу Қайырбеков

Өзбек досыма

Өзіңмен тел еміп өстім Сырды мен,
Бірге бастым Мырза шөлдей қырды мен,
Мәңгі-бақи құшақтасып жатсын деп,
Жайған өзі табиғаттың бір кілем.
Алмастырып тақия мен бөрікті,
Қымыз ішіп, бірге қақтық өрікті.
Бір бірінің жалын сүйкеп атымыз,
Қатар шауып, бірге кештік жорықты.
Келді сатан сәлем бере сол бауыр,
Қолын бұлғап жолда талай қалды ауыл,
Аспаныңнан атып түсті құс болып
Бүкіл қазақ махаббаты сонда бір.
Шертілер той туыстықтың мың сыры,
Әне Ташкент құлақ тосып тыншыды.
Бірге соқты тынысымен заманның
Өзбек-қазақ жүрегінің дүрсілі.





Пікір жазу