Арыс-Бөген
Арыс-Бөген - екі өзен
Бірін-бірі күндеген.
Бір шапанда екі жең
Болатынын білмеген.
Не кінә бар өзенге?
Қалай оны тілдейміз?
Өзіміз де кей жеңде
Келісімді білмейміз.
Арыс-Бөген - екі өзен
Қосыпты енді бастарын.
Көк толқындар бір ерген
Айқастырып шаштарын.
Ортасында бір тоған,
Астында оның өңеш бар.
Соған симай бұрқаған
Ағыстарда егес бар.
Балықтарын қарғытып
Бөген айдап келгенде,
Қарсы алдынан жар күтіп,
Жібермейді кең жерге.
Қара ала шортан, ақ балық,
Атылса, бейне оқпен тең.
Тоғаннан асып, көк қауып
Арысқа барып, шолп еткен.
Ғажайып қызық көрініс,
Жағада қаптап тұрған ел!
Ауада айқай, көп дыбыс:
«Қармағыңды алып, мұнда кел!»
Өзеннің беті – сыңсыған
Базары дерсің балықтың.
Таусылған сабыр, мың шыдам
Жанында мына халықтың.
Ал мына жақта көл-көсір
Көкесі теңіз дегеннің.
Көзіңді сал да, көңіл өсір,
Қоймасы осы Бөгеннің!
«Екі өзенің қосылса –
Теңіз болар» - деген сол! –
«Ел қырсығы таусылса,
Арылады жерден сор!»
Деп мақалдап, қарт жырау
Қуанады Құрбанбай.
Сол шал болып, тап мынау
Ел қуанып тұрғандай!