Жолдас құстар, күттік сізді, сіздер үшін ұшпасқа не?
Туғанына 45 жыл толуына
Үн келеді
Барлық жақтан:
Үн тарайды
Барлық жаққа:
- Келді көктем!
Қара торғай!
Қош келдіңіз,
Қара торғай!
Нағыз тәуір, жақсы жерден,
Тоғайлардан көркем деген,
Мәуесінен салбыраған,
Бұтақтардан кең тараған
Даяр сізге алаң жай.
Тым кішкентай, сәнді құстар
Шабытпен үлкен кел бері!
Жеміңе сенің, даяр!
Дәндері,
Тағы шіркейі.
Теңіздерден,
Ормандардан
Оралып торғай жеткенше
Пионерлер өздері-ақ.
Қайынға беттед бірлесе
Трубаны
Тақап бірі —
Тұмсығына жеткізе,
Орналасып отырыпты
Бұтақтың нағыз өзіне.
- Тақ-тақ етсе
Кездесерде
Қарсы аларлық сөздермен —
Тұтығып бір —
Тоқтап қалып
Қанатсыз бос топшымен.
Трубасынан
Балалардың,
Гүрілдейді гүр-гүр, гүр,
Барабаннан,
Дауыс шығад,
Келісімсіз тентек бір.
Қиқулаған,
Айқайлаған,
Ызыңдаған,
Дүрілдеп.
- Қара торғай!
Қош келдің, — деп.
Барабан соқты гүрілдеп.
- Қара торғай!
Әуе қандай? Ну орманда
Жақсы жағдай.
Балалардың
Жайлады өзі.
Күтіп - күтіп шыдай алмай,
Бұтақтарда жүр өздері
Құсап нағыз қара торғай.
Тоғайлардың ығыменен
Қара торғай ұшады өктеп.
Тік айтуға тура келед,
- Сендерге енді орын жоқ, — деп.
Соғад көңілім,
Мына бір үн:
Дабыл қақсын
Басқа үндерден
Ұмытпа, жолдас!
Құс сыйлауды,
Пионерлер,
Шығарма естен!
«Октябрь балалары»
1939 ж. 20 июль № 53 (1133)