09.05.2021
251
Шабыт
Кеудем бір жанартаудай күркіресе
Көңілімнен ыстық жаңбыр сіркіресе,
Қайнаған қара құйын бұлт боламын,
Ойымда ойнайды ұйтқып от бораным.
Жанымның сонда нұры жалтылдаған
Әкеліп алыстарды берер маған.
Көзімнің сыпырылар томағасы,
Алдымда жайнар әлем мұнарасы.
Ғайыптан ән есітемін сол мезетте,
Күнәлі көлеңкелер қалмайды есте.
Шұғыладан домбырама ішек тағып,
Шығамын кең дүниеге қысып шабыт.
1958