08.05.2021
257
Жеңеше
Терезесі күн бетте,
Жеңешемнің үйі кең.
Сырласады менімен:
«Жазбақ едім бір сәлем.
Жәрдем берші, өлеңмен.
Үй оңаша, уақыт кең
Кел жазайық, кел бермен».
Жақын барып отырдым,
Жеңешемнің қасына.
Жеңешем алды қаламын
Столына асыла –
«Алыстағы жарыма»
Деп жазыпты басына.
Жеңешемнің жарына,
Не жазарын білдім мен,
Жарылғандай жүрегім,
Қуанышпен күлдім мен.
Туды жаңа бір өлең
Кең дүниедей көңілден.
Жылдар өтер, күн өтер,
Кемпір болар жеңгетай.
Мен де жас боп тұрмаспын
Шал атанбай, қартаймай.
Сол күнде де көріссек,
Ақтарылар сыр қалмай,
Сол күндерге өлеңім,
Жетер бірге кір шалмай.
Жаңа заман көрмесі
Орын берді өлеңге.
Кел, ақындар, жолдастар,
Тиейік өлең вагонге!
Қант пенен шай, сабындай,
Жеткізейік бар жерге.
Өлең керек жеңгейге,
Өлең керек бар елге!
1936