06.05.2021
  214


Автор: Әбділда Тәжібаев

Жасасын

Тілеуші ем - ұлымның, қызымның өскенін,
Көрмесем деуші едім бірінің өшкенін.
Бірақ мен көзіммен көрем деп сенбеуші ем
Үйімнен үй шығып, енші алып көшкенін.
Ғажайып, ағайын, бұл неткен ғажайып,
Шаңырағым ордалы - үлкен үй атанды.
Молайдым, кетпедім құлдырай азайып,
Кәдімгі киелі егделер қатарлы.
Асиям үй болды, Зепуным үй болды,
Рүстем де мінеки, отауын көтерді.
Түп-түгел өзімнің ұрпағым үйленді,
Ал кәне, бастаңдар күйлерді, билерді.
Балалар! Қорықпаңдар болдық деп балалы,
Түспейді сендерге нәресте салмағы.
Кемпір-шал бәрін де алады, бағады
Сонымен тарқайды қарттықтың толғағы.
Көбейсін, көркейсін, гүлденсін ұрпағы
Бүгінгі қартайған Әбділда, Сараның!
Жасай бер, жауынгер тарланбоз кәрілер,
Көбейткен Отанның өр кеуде адамын.





Пікір жазу