02.05.2021
  272


Автор: Шырын Мамасерікова

БАТЫР АНА

Жүректегі сағыныш сарқылар ма,


Шағала боп бұл күнде шарқ ұра ма.


Туған жердің төсінен тұрақ тапты,


Он бір ұл-қыз өсірген батыр ана.


Табиғаттың көз жұмып көктемінде,


Опасы жоқ өмірден өткеніңде.


Ұрпағыңа бақ тілеп жаттың ба екен,


Жан жылуын соңғы рет төккеніңде.


Әнге бөлер бұлақтай сай-саланы,


Самғар үлкен үміттің бай талабы.


Пөк махаббат сезіммен өзің еккен,


Шыбықтарың орманға айналады.


Орнамасын көңілге күдік, қайғы,


Озық өнер-білімді кім ұқпайды.


Құланым деп жүруші ең құрақ ұшып,


Еңбегіңді туған жер ұмытпайды.


Жоқтатпастан әкенің алақанын,


Қыран етіп баулыған балапанын.


Жатқан жері жаннаттың төрі болсын,


Гүлширадай ардақты дана апаның!...





Пікір жазу