Ақын өлеңдері жинағы ✍️

Түн өксіп ұзақ жылайды…

Парыз бен сүндет

Орындалмаған.

(Ол дағы ескі бір індет).

Менікі меңіреу үнсіздік.

(Жолы болмаған).

Қаланың о бір шетінде айғай-шу, дүрмек.

Көкжиектің де көрінбес көркем бояуы –

Желге ұшқан жалғыз қауырсын,

Тозған бір сурет.

Санада әбден сарғайған естеліктердің

өшкен оттарын үн-түнсіз отырам үрлеп.

Ескі қиялдың әлемін елес торлаған.

Жолдарды жұтқан жондардай қимылсыз, сұлық.

Көгершін түстес көңіл-күй құлпыра алмаған:

Түзге қараған терезе – әйнегі сынық.

Айналам толы есіктер. Ескі сарайлар.

Кілітсіз құлпы.

(Ешқайда жете алман жүріп).

…Бозамық айдың сәулесін көзімен жұтып,

Иесіз қалған күшіктер жатады ұлып…