Мұң
Түсіпті кәріплікке (ғырыблікке) бұл басымыз
Тыйылмай ертеңді-кеш көз жасымыз.
Жалғызлық басқа түскен уақтысында
Көлеңке болып бізге жолдасымыз.
Еңбегім, кетемісің текке зая,
Жараттың қандай күнде, бар құдая?!
Паналап барар жерің болмаған соң,
Жапалақ басымызға болған сая.
Біз түстік кәріплікке жасымыздан,
Кетпеген бүрге, шыбын қасымыздан.
Болмаса құйынменен ұшқан тозаң,
Айналып, кім толғанар басымыздан?!
Кір киім, болдық ашна кіршікті асқа,
Жай болып: көзің-ғамға, көзің жасқа!
Бізлерге кәріплікте жетсе қаза,
Кім жылар жаға жыртып таңнан басқа?!
Көз жасың,- бар тапқаның, қолда барың,
Қалмаған бойда титтей ұят-арың.
Жеріңде қандайыңды көрген жан жоқ,
Шағасың кімге барып мұң мен зарың?!
Көңіліміз үшбу күнде жерден төмен,
Қараңғы, қайғы басып,болған түннен.
Құдайдың әр не болса, салғаны дүр,
Жүреміз енді мұны, айтшы, кімнен?!