Ғизатлұ, уа құрметлі, Арғынғазы,
Жігіттің үйде жатпас өнерпазы.
Жолында ғылым, білім өтсін өмір,
Алданбай бос жұмыспен қысы-жазы.
Жолына кеттің түсіп ғылым-білім:
"Болад – деп - қандай күйде жұртым - елім?!"
Дәрмен жоқ күресерге, іш қайнайды,
Айта алмай переводтап қызыл тілім.
Қарадан хан боп өткен бабаң Боштай,
Қолына, жұрт билігін, туған ұстай.
Халқына бақташы боп, болған қорған,
Шарықтап ағып түскен қыран құстай!
Боштай мен қатар шығып Шоң мен Шорман,
Сонда бір түзу заман болып тұрған.
Наурызбай, Кенесары толқынында
Боштай еді көп жұртқа болған қорған.
Көп жұртты Кенесары жаралаған,
Жаманды, жақсылардан саралаған.
Боштайғa келіп сонда қорғалаған,
Саудагер кезіп жұртты аралаған.
Жай тауып үйінде жұрт жата алмаған,
Жақсы бар ма атағы аталмаған?!
Қанша елді Кенесары шапса - дағы,
Боштайға өмірінде бата алмаған.
Құрытқан Қуандықтың малын айдап,
Кене хан Үшкеңгірдің бойын жайлап.
Жалғыз-ақ Боштайға ерген аман қалған,
Есіл менен Нұраны бірдей жайлап.
Еламанның баласы Тұрсынбай - ды,
Арманы жоқ жалғаннан мұңсыз бай - ды!
Бәзілі - бай, Боштайы - аға сұлтан,
Бір Алладан басқа[дан] қымсынбайды.
Уақытында болған Боштай милы кісі,
Дастан болып әр жұртқа қылған ісі.
олы (өлі) аруақ орынын құр тастамас,
Үміттіміз, болсаң да жасың кіші!