Анама хат
Алланың бiз сыйындық панасына,
Баянтау бара қалсаң қаласына.
Сәлемдi жолыққаның көп айтыңыз:
Мәшһүрдiң кәрiп (ғарыб) болған анасына!
Талпынған дiнге Мәшһүр iштен туа,
Сол кеткен атасының жолын қуа.
Шар кардан ғайып болып жиһан кезген,
Бiз пақыр баласына қылсын дұға!
Дүниеде көп жүргенмен, келмен жүзге,
Жақсылық берер ме екен құдай бiзге!
Әрқашан дуасынан тастамасын
Сөзім жоқ айтатұғын онан өзге!
Түзелген дiн жолына менiң бетім ,
Жүргiзген осылайша Құдiретім !
“Сәлемдi қайта-қайта айтты!”- деңiз:
Балалар- қалған бiзден тiрi жетім .
Тапсырдым бiр Құдайға мен басымды,
Өткiздім кәрiплiкпен дер жасымды!
Қаңғырып жапан түзге шығып кеттім ,
“Бiр Алла көрер ме-деп-көз жасымды!”
Ешбiр жан бұл сырымды сезбей қалған,
Балалар кемелiне келмей қалған.
Арманда балаларға дұға деңiз
Қызығын атасының көрмей қалған!
Бiр сапар талап ойлап шықтым мен жол,
Жалғанда өлiп кетсем, арманым мол!
Тiрi боп, көремін бе, көрмеймін бе,
Құлболды, қайран жұртым, хош-аман бол!
Мәшһүрдiң дүр төгiлер таңдайынан,
Пенденi Хақ жарылқар қандайынан?!
Жар-досқа-есiне алған- бiзден сәлем
Сипасын жетім дердiң маңдайынан!
Сөзім жоқ айтатұғын мұнан басқа,
Келгенде, не бiтiрдiң, мұнша жасқа?!
Жар-досқа есiне алған дұғай сәлем
Айтайын қайсы бiрiн басқа-басқа!
Жазушы осы сөздi- Мәшһүр-Жүсiп,
Әр түрлi бара жатыр күйге түсiп.
Айыпқа бұйырмаңыз, оқыған жан,
Барамын тоқтай алмай, көңiл көшiп!