Уә, дүние, мұнша қатты еттің мені
Уә, дүние, мұнша қатты еттің мені,
Әуре боп мен жанымнан қудым ені.
Ғұмырымды ойлаймын да, аһ ұрамын,
Өттің деп жігіттіктің керуені
Дүние, қудым сені он жасымда,
Жарадым сол уақытта жолдасыңа.
Білгенде мақұрым тастап кетеріңді,
Қасыңа жуыр ма едім о басында.
Дүние, опаң да жоқ, сыпаң да жоқ,
Қисайып қырын кетсең қапаң да жоқ.
Бақытың дәулетіңмен бірдей тұрса,
Қылады дұшпан қызмет атаңдай боп.
Дүние, сұлу қыздай бұраңдадың,
Қуа алмай, қызыққан соң,тұра алмадым.
Басыңды қанша жарға соқсаң дағы,
Дегені болады екен бір Алланың.
Басымнан қатар-қатар өтті заман,
Кірем бе қасіретке жүрсем һәмән.
Халыққа сырымды ашып сөз айтарға,
Назарын бір салмады дүние маған.
Бар шығар бір күнәйім ұнамаған,
Тағдырым беріп те дәулет сынамаған.
Тағдырдың бұйрығы бар таңғажайып,
Береді бір наданға сұрамаған.
Бермесе,бетке шіркеу, перде Құдай,
Ашылып күле алмаймын бұрынғыдай.
Жанасқан жақсыларға бейшараңыз,
Бұл күнде қасіретпен қонды сыбай.