Ауылдан қалаға келген азаматқа сыр
Ұялап қалса шаһар санаңызда,
Жүрек құрғыр елеңдер далаңызға.
Ауылда—
Алдан шығар аласа үйлер,
Адамнан —
Үйлер биік қалаңызда.
Ауылдың таныс саған ырғақтары,
Көрмеген қала сені тыңдап та әлі.
Ауылда қас-жақын ба?
Бәрі таныс.
Қалада аты — жөні
Жұмбақ бәрі.
Бәріне
жөн айтпайсың сен де күнде
Бар ауыл саулық сұрар —
Көргеніңде.
Қала сені танымас —
Қартайсаң да.
Ауыл сені таниды —
Жөргегінде.
Күндіз-түні нөсерлер жауынындай,
Бақыт көп бұл қаланың бауырында
Ал содан тимеу мүмкін —
аз бақыт та,
Аз бақыт та тиеді —
ауылыңда.
Сөз бен сөзді бөлмейді үтір ғана,
Болмаса да заң бөлек, үкім дара,
Көтерер еркелікті — бар ауылың.
Еркелікті көтермес бүкілқала.
Көршілер ме?
Қалада қарауы — мұң.
Ауылың есігіңнің қарауылы.
Қуансаң —
Қуанбайды қала болып,
Қуансаң—
Қуанатын бар ауылың.
Сонда да бір сыр айтам бауырыма,
Естіртіп ел-жұртыма, қауымыма
Ауыл болып
Асығам қалама мен,
Қала болып
Асығам ауылыма!