31.08.2023
  67


Автор: Шөмішбай Сариев

Тәуелсіздік

Жатырмыз біз жаңа есті сенсең жиып,
Тағдыр басын туған ел теңселді иіп.
Тәуелсіздік — сен неткен абзал едің,
Алатаудай бұл күні еңсем биік.
Саған жеттік біз аңсап ел-көшіммен,
Бұл ғажап құбылыс ерді өсірген.
Тәуелсіздік — сен неткен абзал едің,
Даламыздай көңілім кең көсілген.
Тәуелсіздік сен балдай тәтті екенсің,
Тәуелсіздік құз-жартас — қатты екенсің.
Біз іздеген жерұйық сен екен ғой,
Жұмағымдай жаныма — бақ мекенсің.
Боларсың ба, жұртыма, соншама асыл,
Боларсың ба, ұлтыма, соншама асыл.
Тәуелсіздік — мен саған қарайладым,
Қаншама күн, қанша жыл, қанша ғасыр.
Сай-сүйегім сырқырап елге жетті,
Төріме өрлеп жат-жұрттар серуен етті.
Қазақ-бабам қамығып көз алдынан,
Тарихтың тәуелділік керуені өтті.
Етек-жеңім көз бен жас, толар мұңға,
Құлдық-ғұмыр сан ғасыр жеңе алдым ба?
Тәуелсіздік — сен неткен абзал едің,
Садағаң боп кетейін мен алдыңда!
Бодандыққа халқым бар шыдап көнген,
Тағдырдан да, Тәңірден де сұрап көрген.
Тәуелсіздік — қымбатым баға жетпес,
Ғұмырымда өмірге бір-ақ келген!





Пікір жазу