10.07.2023
  72


Автор: Серікбай Оспанов

Ашылмай тұр бүгін де күн қабағы...

Ашылмай тұр бүгін де күн қабағы,


Домбырамның ішегін мұң қағады.


Құлағымда – күлкісі сыйқырлаған,


Көз алдымда – билеген сырғалары.


 


Әр айтқаны әсерлі – ойымда әлі,


Жанарына жанарым тойынбады.


«Сүйемін» деп жүрегім лүпілдеді,


Ақылым да осыны мойындады.


 


Қас қағым сәт, бақыт боп сәтті өтіп ең,


Қалам ойға,


Мен енді қатты өкінем.


Сүйіп неге алмадым-ағасынып,


Айналайын, - деп сонда ақ бетінен?!


 


Ақкөңілі алғаусыз аппақ екен,


Маңайында болдым деп мақтан етем.


Құйған шайын құныға іше бердім,


Құйған шайы армандай тәтті-ақ екен.


 


Махаббатта байқадым сел, күш барын,


Сен жүрген жер болар-ау енді ұшпағым.


Жалғап жүрді бір кесе арамызды,


Мен де ұстадым, кесені сен де ұстадың.


 


Көзіңдегі сөздерді оқып әбден,


Шаттандым-ау шілтерді тоқып әннен.


Бір кесе емес, бірнеше жалғап себеп,


Мәңгі-бақи осылай отырар ма ем?!





Пікір жазу